Help, ik heb een Billie in huis

Vandaag bedacht ik dat ik al bijna tien maanden een thuiswerkende man op zolder herberg. Hoewel ik wel had verwacht dat dat niet voor een paar weken zou zijn, wist ik destijds ook niet dat die situatie zó lang zou voortduren. Bijna niemand had dat voorspeld, denk ik.

In tegenstelling tot de momenteel heersende perikelen rondom het kind versus thuisonderwijs, gedijt de verstandhouding tussen de man des huizes en mij prima onder deze thuiswerkomstandigheden. Ik vind het wel gezellig. Overdag zie ik hem amper, maar hij pauzeert altijd met mij. We maken iedere middag samen een lunchwandeling. Wel de lusten, niet de lasten. Die exacte woorden hoor ik hem overigens niet bezigen. Hij vindt het vooral praktisch, zoals het een man betaamt.  

Faliekante mislukking

Zoals ik al onthulde, verloopt mijn tijdelijke bijbaan als juf wat minder soepel. Eigenlijk kan ik het beter een voltijdbaan noemen, want ik ben onbedoeld de hele dag door met mijn kind bezig. Ik weet dat veel ouders hierover klagen, maar toch bekruipt mij het gevoel dat ik iets flink verkeerd doe. Ik heb maar één kind om aan te sporen en zelfs dat mislukt faliekant.

Alle adviezen die ik heb gekregen, werken niet. Tenzij ik accepteer dat hij dagelijks zo ongeveer niks doet. Daarbij zou ik hem dan moeten sommeren zijn overtuigend geacteerde zelfbeklag (van het kaliber waar een Hollywood-ster jaloers op zou worden) boven op zijn kamer voort te zetten.

Grijze haren

Zelf lukt het bijgevolg bijna niet om te werken of me ook maar ergens op te focussen. De vertragingen die ik in mijn kersverse ZZP-carrière oploop, zorgen voor grijze haren. Niet overdreven: vanochtend zag ik tot mijn schrik diverse zilveren haren van zo’n anderhalve centimeter langs mijn haargrens schitteren. Precies de groeilengte van de laatste thuisschool-periode.

Tot zover mijn eigen zelfbeklag. Ik weet dat het tijdelijk is. Het begrip bij mijn klanten is vooralsnog groot. Ook besef ik heel goed dat velen in hetzelfde schuitje zitten, of in een nog veel ergere situatie. Hoewel iedere vorm van zen momenteel ver te zoeken is, kan ik het in ieder geval accepteren.

Vreselijke liedjes

Wat ik minder goed kan accepteren is dat de thuiswerkende man (die zoals velen weten, tevens muzikant is) uit pure lockdown-verveling irritante deuntjes loopt te zingen. Bij voorkeur als ik al stijf sta van thuisonderwijs-stress.

In allerlei alledaagse banaliteiten hoort hij een liedje. Dat is natuurlijk leuk: lang leve de vrijheid van kunst, maar het zijn stuk voor stuk melodietjes die onherroepelijk in je hoofd blijven zitten. Daarom heb ik hem onlangs vriendelijk doch streng verzocht die vreselijke liedjes voortaan op zijn zolderkamer te zingen. Daar hoor ik het tenminste niet.

Dat heb ik geweten. De zolderkamer transformeert tegenwoordig iedere avond tot klankenbroedstoof, waar al die idioterie wordt omgezet tot heuse songs, soms zelfs met videoclip. Gedurende die muzikale en artistieke erupties luistert hij enkel naar de naam Billie Borrelnoot. Dat is nog niet het ergste: hij zorgt er bedoeld of onbedoeld voor dat die liedjes ’s nachts tijdens mijn sluimerslaap ergerlijk nagalmen in mijn hoofd.

Maak Billie Borrelnoot gelukkig

Ik heb mijn portie zelfbeklag al gehad voor vandaag, maar toch wil ik even benadrukken dat samenleven met Billie Borrelnoot voorwaar geen sinecure is. Het heeft natuurlijk alles te maken met persoonlijke muziekvoorkeur, want in die korte tijd van zijn bestaan, heeft Billie Borrelnoot toch al wel één fan weten te bemachtigen. Dat ze nog maar twee jaar oud is, zegt op zich niets.

Ik heb lang getwijfeld welke van zijn repertoire ik met jullie zal delen, aangezien ze zich allemaal hardnekkig in je brein vastvreten – wees gewaarschuwd. Toch ben ik best wel trots op hem dat hij zelfs van zulke foute deuntjes in één avond nog deze muzikale hoogstandjes weet te maken. Vooruit, het moet maar:

Voor wie nieuwsgierig is naar de rest: maak Billie Borrelnoot een gelukkig mens en abonneer je op zijn YouTubekanaal en Facebookpagina, er zit binnenkort een leuke videoclip aan te komen. Mocht je nou echt niets willen missen: Billie Borrelnoot heeft ook nog Twitter.