6 kwesties die ik maar niet kan snappen

Volgende week (6 december 2022, voor wie dit ergens in de toekomst leest) word ik 47 jaar. Ik zit nu in de fase van mijn leven dat ik niet meer precies weet hoe oud ik ben en ik altijd even een snel rekensommetje moet uitvoeren als mij naar mijn leeftijd wordt gevraagd. Geen idee of meer mensen dat op een gegeven moment hebben eigenlijk. Het is eveneens een leeftijd waarop ik steeds meer dingen in het leven kan snappen, me bijgevolg niet meer zo snel druk maak over bepaalde zaken en fysiek duidelijk over mijn hoogtepunt heen ben. Eigenlijk best een leuke leeftijd, op dat laatste na dan.

Ik snap niet waarom…

Ik wil zeker niet beweren dat ik de wijsheid in pacht heb, want dat is absoluut niet waar. Sterker nog, er zijn ontzettend veel dingen in het leven die ik niet begrijp. Toch roept men maar al te gauw “ik snap niet waarom… (vul zelf in wat)”, terwijl met een beetje logisch nadenken, inlevingsvermogen en het tijdelijk uitschakelen van onderliggende eigen emoties/meningen, de antwoorden vaak voor de hand liggen.

Een voorbeeld daarvan is oorlog. Vroeger snapte ik niks van oorlog. Tegenwoordig begrijp ik het wel. Dat wil absoluut niet zeggen dat ik er achter sta, maar ik kan heel goed herleiden waarom er altijd oorlog is geweest en er ook altijd zal blijven zijn. En dat kunnen we allemaal toch? Dat heeft niks met doemdenken te maken, want ik ben er ook van overtuigd dat er altijd vredestichters zullen zijn.

Een beetje begrijpen is al genoeg

Er zijn ook dingen die ik een beetje begrijp. En een beetje begrijpen is vaak al genoeg om me er bij neer te kunnen leggen dat het nou eenmaal zo is. Bijvoorbeeld waarom iemand met luide muziek over straat fietst. Als buitenstaander denk je al snel ‘ik snap niet waarom…’, maar in werkelijkheid is het heel verklaarbaar. Het is zoals de dure sportauto of een punkkapsel, niets anders dan imago en identiteit.

Of minder onschuldig: waarom niet alle kinderen zorgeloos kunnen opgroeien. Achter iedere mishandeling of verwaarlozing zit ook bij de dader een triest verhaal, genetische aanleg enzovoorts, waarbij geconcludeerd kan worden dat het niet anders had kunnen gebeuren. Het is zo makkelijk om te oordelen en ook hier “ik snap niet waarom…” te roepen. Niet dat ik het dan maar goedkeur. Maar eerlijk is eerlijk, achteraf kan niks veranderd worden. Het enige wat ik zou kunnen doen is mijn ogen openhouden en goed op signalen letten, verdachte situaties melden of zelf een gesprek aangaan. In het laatste geval is dat ‘beetje begrijpen’ in ieder geval al een stap in de goede richting.

Dingen die ik echt niet kan snappen

Toch zijn er nog steeds een aantal zaken die ik met de beste wil van de wereld niet kan bevatten. Zelfs niet als ik al mijn inlevingsvermogen inzet en iedere hersencel in mijn grijze massa binnenstebuiten keer. Ik hoop dat er mensen zijn die mij over de onderstaande punten uitleg kunnen geven, zodat ik mijn 48e levensjaar weer een stukje wijzer in kan gaan.

Gemakshalve zal ik mijn ‘onbegrijpelijke en onopgeloste kwesties’ nummeren, dat maakt het geven van antwoorden en verklaringen een stuk overzichtelijker:

1. Het gummetje op de achterkant van een potlood, dat al sinds de jaren ‘80 van een dergelijke substantie is gemaakt dat van alles doet, behalve iets uitgummen. En dat bovendien ook nog eens reeds bij de tweede mislukte gumpoging afbreekt, waardoor je een lelijk potlood met scherp metalen randje overhoudt.

2. Broeken met scheuren verkopen. Nee, niemand kan zonder blikken of blozen als verklaring geven dat het mooi is. Dit heeft niets te maken met ‘smaken verschillen’. Hetzelfde geldt voor meubels met expres aangebrachte beschadigingen.

3. Waarom het uit den boze is om van zowel the Beatles als the Rolling Stones te houden. Of van zowel Nirvana als Pearl Jam.

4. Voortuinen die volgepropt zijn met onooglijke, onderling niet matchende kerstversieringen in verschillende soorten, maten en knipperlichtfrequenties. Waarvan de bedrading of resterende lampjes ook nog eens slecht zijn weggewerkt. In oktober.

5. Aanvallen op hulpverleners, zoals ambulancepersoneel.

6. Hooligans. Niet te verwarren met voetbalvandalisten, waarvan de oorzaak van het gedrag in ieder geval te herleiden is.

Er zijn nog wel meer levenskwesties die ik niet begrijp en waar ik nu even niet op kan komen. Maar als bovenstaande gevallen verklaard kunnen worden, ben ik al heel tevreden.

9 reacties op “6 kwesties die ik maar niet kan snappen”

  1. Dhyan schreef:

    ad 1 sommige dingen blijven een mysterie, maar hier is sprake van gewoonte.
    ad 2 dat heeft met authenticiteit te maken, je wilt een ‘eigen’ look of een oud aandoend voorwerp en het stoort kennelijk niet dat iedereen elkaar daarin naloopt.
    ad 3 we delen elkaar graag in in kampen, vriend of vijand zodat we weten waar we ons ongerief op af kunnen reageren, soortgenoot of hooligan.
    ad 4 alles wat licht geeft in donkere dagen (lees troosteloze tijden) is welkom, hoe meer hoe beter.
    ad 5 geen idee waarom je deze mensen lastig zou willen vallen of het zouden die oorverdovende sirenes moeten zijn die te onpas worden ingezet.
    ad 6 je wilt je frustraties in een kennelijk over geordende samenleving kunnen afreageren en door daden aantonen dat je je niet conformeert.

    Zelf kan ik maar niet begrijpen dat we altijd maar herrie aan onze kop willen, de hele dag de radio aan, thuis en in de supermarkt (ik mijd deze plaatsen als de pest). Zo hebben we redelijk stille auto’s door de elektrische aandrijving, willen ze dat deze geluid gaan maken. Hallo als jij je oren wilt verknallen in de disco en op straat zo doof als een kwartel rondloopt hoef ik daar toch niet onder te lijden. Bovendien je hebt toch ogen.

  2. Ximaar schreef:

    Dat gummetje doet het volgens de bedenkers fantatstisch op de ondergrond die zij gebruiken. Het is voor ons alleen even zoeken welke ondergrond dat moet zijn. 😉

    1. Yukiko schreef:

      Hahaha! Is dat het!

  3. Ximaar schreef:

    Over hulpverleners/amblancepersoneel heb ik me ook wel eens verwonderd. Zelf ben ik daar tot de verklaring gekomen dat de mensen die dat doen het beter denken te weten. Heeft met meer scholing te maken. Mijn ouders waren laag opgeleid en ‘gaven zich in dit soort situaties over’. ‘De verpleger, dokter of agent zal het wel beter weten.’ Nu zijn er mensen die denken die figuren snappen er niets van. Zo direct krijgt mijn vriend/kennis schade door een in hun ogen verkeerde aanpak. Het zijn namelijk ook goedopgeleide mensen die hulpverleners belagen en anders mensen die na alcohol, durgs en/of andere rommel zichzelf te hoog inschatten.

    1. Yukiko schreef:

      Ik dacht dat het bij alle opleidingsniveaus voorkomt. Maar misschien vergis ik me?

  4. Mack schreef:

    5 snap ik zoals jij oorlogen snapt. “Als hij sterft ga jij er ook aan!”

    En verder is “als mij” geen goed Nederlands. Als mij naar mijn leeftijd gevraagd wordt moet zijn: dan ik naar mijn leeftijd gevraagd wordt.

    1. Yukiko schreef:

      Nee, ambulancepersoneel wordt soms ook lastig gevallen om andere redenen. Dat ze weg willen rijden met een spoedgeval en dan worden aangevallen. Onbegrijpelijk.

      1. Mack schreef:

        Dan geven ze geen voorrang.

        1. Yukiko schreef:

          Onbegrijpelijk dat jij dat begrijpelijk vindt 😉

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *