Divineren kun je leren

In mijn jeugdjaren heb ik ooit een blauwe maandag aan handlezen gedaan. Ik kwam er pas kort geleden achter dat dit ook wel divineren of orakelen wordt genoemd. Althans, als je divineren opzoekt in het woordenboek dan spreekt men over waarzeggerij. Wat overigens iets anders is dan helderziendheid.

Onlangs schreef ik een stukje over de ‘verborgen’ heks in mij. Het was niet heel erg serieus bedoeld, want ik verwacht niet dat ik mijzelf ooit als een heuse heks zal beschouwen. En dat heeft één belangrijke oorzaak, namelijk: ook hekserij is een vorm van religie. Weliswaar een erg vrije religie met ruimte voor eigen invulling, maar met name de moderne hekserij volgt best veel richtlijnen en regels. Ik heb een enorme mentale allergie voor dergelijke keurslijven. “Laat mij mijn eigen gang maar gaan”, zou Ramses Shaffy hebben gezegd. 

Wat is divineren?

Toch kan ik, serieus of niet, niet ontkennen dat ik veel interesses heb die afstammen van de hekserij. Iets waar ik me pas bewust van werd toen ik het boek ‘De Wijsheid van de Heks’, van Susan Smit las. Die aantrekkingskracht was er al op heel jonge leeftijd. Daaronder valt ook mijn interesse voor waarzeggerij, ofwel divineren.

Er zijn verschillende vormen van divineren. De meest bekende zijn:

• koffiedik of theeblaadjes kijken
• turen in een ‘kristallen’/glazen bol, kampvuur, kaarsvlam of spiegelend oppervlak
• pendelen
• handlezen
• inspiratiekaarten of orakelkaarten/Tarotkaarten lezen
• Runenstenen leggen
• sommigen noemen astrologie ook, maar ik denk dat dat net weer een andere categorie is

Mijn persoonlijke favorieten zijn tegenwoordig de Tarot en pendel. Daarnaast heb ik een glazen bol, maar die gebruik(te) ik eigenlijk alleen in de fotografie. Hoe ik ook staar en tuur, ik blijf gewoon een glazen bol zien. Runenstenen vind ik ook interessant, maar daar ben ik minder in thuis.

Mijn eerste ervaring met divinatie

Op de middelbare school waar ik zat werd ooit een fancy fair georganiseerd. De opbrengst ging naar een goed doel. Iedereen mocht meedoen met een act, verkoop van (zelfgemaakte) hebbedingen en lekkernijen of iets anders wat geld kon opbrengen. 

In mijn herinneringen was het erg leuk en drukbezocht. Zelf deed ik ook mee. Ik had pas in een tienerblaadje gelezen hoe je moest handlezen en ik vond van mezelf dat ik dat vast wel kon. Verkleed als een heuse zigeunerin mocht ik ergens weggestopt in een hoekje, achterin in aardrijkskundelokaal A5 plaatsnemen*. Voor maar liefst 50 cent kon men aanhoren hoe hun verleden, heden en mogelijke toekomst eruitzagen. 

*) voor de beeldvorming, A5 was een lokaal in een donkere, kelderachtige uithoek van onze school. Of ik nu écht werd weggestopt, omdat het wel een heel heidense act was op een verder Christelijke school, of omdat dat gewoon zo uitkwam, zal ik nooit weten. 

Boekenwijsheid of toch wat anders?

Hoewel ik daar in het schoollokaal het waarzeggerschap behoorlijk acteerde, had ik me best goed ingelezen. Ik had niet alleen de weinig diepgaande kennis uit het artikeltje paraat, ik had ook professionele boeken uit de bibliotheek bestudeerd. Oké, die waren nog ietwat aan de moeilijke kant, maar ik had in ieder geval meer geleerd over de verschillende lijnen in een hand en ook hoe deze te interpreteren. In het begin was het heel rustig. Sowieso was de A-vleugel niet zo druk bezocht tijdens de fair. 

Tot mijn eigen verbazing en vermaak stond het overgrote deel van mijn ‘klanten’ perplex over wat ik over hen kon vertellen en hoe dicht ik bij de waarheid zat. In werkelijkheid zei ik zomaar wat er in mij opkwam in combinatie met mijn boekenwijsheid en tegelijkertijd toch weer niet. Dat laatste besefte ik echter destijds nog niet. De tamtam over mijn waarzeggers-kwaliteiten kwam snel op gang en uiteindelijk stond er een lange rij voor mijn handleeshoekje en bracht ik een leuk bedrag bijeen.

Achteraf bezien dank ik mijn korte faam als handlezeres aan mijn intuïtie. Deze is, zoals bij veel vrouwen, redelijk goed ontwikkeld, ook toen al, maar ook daar was ik me nog niet van bewust. Mensen verraden veel over zichzelf door gezichtsuitdrukkingen, lichaamshouding en andere onbewuste signalen. Mijn act als waarzegster was misschien toneelspel, toch heb ik mijn hele leven al mensen uitgelezen. In mijn jeugd onbewust, op latere leeftijd bewust en nog veel later in een automatisme. Ik kan me niet herinneren er ooit echt naast te hebben gezeten.

Divineren kun je leren

Ook in mijn latere leven heb ik interesse gehouden in de verschillende vormen van waarzeggerij. Al heb ik het handlezen na die ene fancy fair nooit meer gedaan. Vroeger vond ik het naast interessant, vooral ook heel erg onzin en toch ook wel een beetje ‘eng’. Het had iets weg van het occulte en mij was geleerd daar ver vandaan te blijven. Gaandeweg kwam ik er steeds meer achter dat het allemaal niets te maken heeft met zwarte magie, het occulte of andere hocus pocus. 

Waarzeggerij is niets anders dan een sterke dosis intuïtie met een flinke hoeveelheid empathie, een snufje interpretatie, goed observeren en een stukje logica. Allemaal vaardigheden die je kunt ontwikkelen. Het duivelse, occulte en anderszins slechte imago komt vooral door wat er in boeken en (horror)films van is gemaakt. Heden ten dage komen, dankzij de groeiende aandacht, de verschillende divinatie-methodes langzaamaan weer in een beter daglicht te staan. 

Sterker nog, het is geliefder dan ooit. Met name het gebruik van inspiratiekaarten, Tarotkaarten en pendels groeit in populariteit. Inmiddels vind ik het niet meer eng. Ook begrijp ik steeds meer dat het niet zomaar onzin is. Je hoeft er ook geen speciale gave voor te hebben. Divineren kan iedereen leren. Je hoeft er geen cursus voor te volgen (maar kan wel). Gewoon beginnen en je wordt er vanzelf beter in.

‘Magie’ of niet?

Er zullen vast veel mensen zijn die mij tegenspreken. Maar ik zie het als volgt: met uitzondering van astrologie en middelen die werken met speciale symboliek, waarbij kennis en studie is vereist, heb je om te kunnen divineren alleen maar een sterke intuïtieve connectie met je onderbewuste nodig. 

Het fijnst in gebruik om te divineren vind ik Tarot. Daarvoor is enige kennis van de kaarten en hun betekenis wel handig, maar daar zijn goede boeken en websites voor. Zelf gebruik ik graag de website Mystic Light, omdat zij werken met de meest populaire Tarotkaarten, waaronder Rider-Waite, die ik zelf gebruik. 

Is er dan toch niet een beetje magie, spiritualiteit of een helderziende gave voor nodig? Misschien een beetje dan. En wel in de vorm van synchroniciteit. 

Wat is synchroniciteit?

Synchroniciteit is toeval dat geen toeval is. Dat gevoel van “dit kan geen toeval zijn”, wat we allemaal wel eens beleven. Oftewel: “zinvolle coïncidentie van uiterlijke en innerlijke gebeurtenissen, die zelf niet causaal met elkaar in verbinding staan”. De Zwitserse psychiater en psycholoog Carl Gustav Jung vatte zijn eigen stelling samen als: een acausaal, verbindend principe.

Synchroniciteit is voor mij echt. Het is, voor zover ik weet, nog niet door de wetenschap verklaard, maar het is er gewoon. Ik zie er dagelijks bewijs van. Afgelopen donderdag vroeg ik mij ineens, zonder aanleiding af, hoe lang de burgemeester eigenlijk burgemeester zou blijven. Het was een gedachte die spontaan opkwam. Ik dacht nog even na over de beste man en mijn korte gesprekken met hem en ging weer verder aan mijn werk. De volgende dag trof ik een bericht met de aankondiging van het vertrek van onze burgemeester in kwestie. Het bericht was 20 uur oud. Precies rond het tijdstip van mijn gedachtengang geplaatst dus. Dat is pure synchroniciteit.

Hoe werkt divineren dan?

Voor de sceptische, nuchtere medemens klinkt bovenstaande relaas ongetwijfeld evengoed nog heel ‘zweverig’. Voor mij is het dat absoluut niet. Synchroniciteit en intuïtie gaan hand in hand en kunnen naar mijn idee niet zonder elkaar. Zelfs de meest rationele mens raadpleegt naast zijn of haar verstand ook zijn/haar onderbewuste. Dat gaat, je raad het al, onbewust. 

Het onderbewustzijn bepaalt voor een heel groot gedeelte wie we zijn en wat we doen. Dat we zowel een verstand als een onderbewuste hebben, hoor je al in zinnetjes die we regelmatig uitspreken. Bijvoorbeeld: “ik vind dat niet zo verstandig van mezelf”. ‘Ik’ en ‘mezelf’ zijn dezelfde persoon, maar toch doet ‘mezelf’ iets anders dan ‘ik’ verstandig vind. Vaak vinden we het lastig om onder woorden te brengen wat het onderbewuste vindt en voelt, maar dat is te trainen. Divineren kan een handig hulpmiddel zijn om je onbewuste gedachten en al het andere uit je onderbewustzijn onder woorden te brengen.

Ik vergelijk een groot aantal methodes van divinatie een beetje met de Rorschachtest uit de psychologie, waarbij willekeurige inktvlekken een emotie of associatie oproepen. Divinatietechnieken werken eveneens op de neiging om onze eigen gevoelens en onbewuste gedachten te projecteren op voorwerpen of vormen. 

Om bij mijn voorbeeld van Tarot te blijven werkt het naar mijn idee als volgt. Het trekken van de kaarten is een combinatie van synchroniciteit en intuïtie. Vervolgens draai je de getrokken kaarten om en leg je de symboliek uit zoals dat past bij de situatie in je leven. Hier gaat je onderbewustzijn spreken, want die herkent de beelden en betekenissen zoals bij de Rorschach-inktvlek. Ik noem dat resoneren. 

Waarom zou je divineren?

Waarom zou je Tarotkaarten leggen als je het toch allemaal al weet, hetzij in je onderbewustzijn? Veel mensen kunnen niet goed bij hun onderbewustzijn komen. Het verstand, je ego of bewustzijn roept vaak veel harder dan je gevoel, hart of onderbewustzijn. Tarot helpt om je onderbewuste gedachten te herkennen en te definiëren. 

Kun je er echt de toekomst mee voorspellen? Mijn antwoord is “nee”. Persoonlijk gebruik ik het daar ook niet voor. Het laat wel zien wat er mogelijk is voor jou in de toekomst. Een getrokken kaart kun je immers op verschillende manieren interpreteren. Jouw onderbewuste pikt die betekenis op die ‘resoneert’ met je eigen gedachten en verwachtingen over de toekomst. Hoe het kan dat die toekomst-kaart dan toch eigenlijk altijd wel uitkomt? Persoonlijk denk ik dat weer te maken heeft met manifesteren. Maar dat is meer voer voor een andere lap tekst.