De zaadbal en ik

Vandaag, 22 april, is het Nationale Zaaidag. Een soort bijenbijvoerdag zeg maar – al duurt het een paar weken voordat ze er profijt van hebben. Het is iedereen vast wel bekend dat bijen het moeilijk hebben en dat het verstrekkende gevolgen heeft. Ze hebben het niet alleen door het gebruik van bestrijdingsmiddelen zwaar, maar (onder andere) ook door uithongering. Het doet me goed om te zien dat veel gemeentes daar steeds meer rekening mee houden. Ook hier in Nieuwegein is het maaibeleid gunstig voor de bij en staan veel plantsoentjes boordevol bijen- en vlindervriendelijke planten en struiken.

Ik hoop ook dat mensen ooit gaan stoppen met het aanleggen van strakke tegeltuintjes. Een klein strookje bloemen in iedere tuin is niet alleen mooi en beter voor de afwatering, het helpt de bij voedsel vinden. Beter nog leg je een weelderige bloementuin aan. Over het misverstand dat het veel werk is, kun je hier verder lezen. Zelf heb ik ook een diervriendelijke tuin. Niet alleen vriendelijk voor vogels, maar ook voor insecten. Helaas dan ook weer kat-vriendelijk, wat voornamelijk voor jonge vogels en vlinders heel soms game over betekent, maar dat even terzijde.

Bommen maken

Scabiosa
Hommel op Scabiosa ( Duifkruid)

Onze tuin staat vol met bijen- en vlinderlokkers. Toen ik die tuin in 2019 aanlegde, wierp dat nog niet direct vruchten af, maar afgelopen zomer gonsde en fladderde er al van alles. Om dat verder te stimuleren, produceerden mijn zoon en ik zaadbommen. Wij kochten een pakketje bij de Hema, waar van alles in zat. Volgens de verpakking althans. In de praktijk ontbrak de kokosgrond die essentieel is voor het maken van een goede bom. Wel bevatte het pakket zaad en een homp klei.

Het gevolg: we deden er maar wat kokosgrond uit eigen voorraad bij. Een beetje op de gok. We mixten, kneedden en draaiden ballen. Een dagje laten drogen en dan zouden deze zaadbommen gereed zijn om te verspreiden. Het resultaat na een dag wachten: een lading knoertharde zaadballen. Vast leuk om mee te knikkeren, maar het leek mij niet dat hier iets vruchtbaars uit zou kunnen ontspruiten. Enig research en navraag bij ervaringsdeskundigen deed ons echter geloven dat het allemaal heus goed zou komen. Het kon niet misgaan.

Ballen gooien

Vol goede moed gooiden wij met de zaadballen. Een paar in eigen tuin, een paar in de groenstrook achter ons huis. Een paar in een bos waar wij veel wandelen en verder zo hier in daar in het wilde weg. En toen begon het grote wachten op het ontploffen van de bommen.

Met die kleiknikkers in eigen tuin als referentie, konden wij zo eind augustus voorzichtig de conclusie trekken dat het een fiasco was. De ballen lagen nog keurig in het hoekje waar wij ze gegooid hadden, in exact dezelfde hoedanigheid. En zo liggen ze er heden ten dage nog steeds bij, zag ik onlangs.

Of het nou ligt aan ons ontbrekende talent voor bommen maken, of aan de gebrekkige pakketjes van de Hema, dat laat ik in het midden. Maar dit jaar beperk ik mij tot zaadzakjes in plaats van zaadballen. Ik had het kunnen weten… Ik ben nooit handig geweest met ballen – tot grote frustratie van de gymdocenten – dus laat mij maar strooien in plaats van gooien.

Strooi jij ook mee? Je kunt de hele maand nog zaaien, sommige zaden nog tot en met juni. In eigen tuin, in de berm of op andere plekken die wel wat kleur kunnen gebruiken.

7 reacties op “De zaadbal en ik”

  1. Mack schreef:

    Dat is ondertussen zo gewoon geworden dat als mensen me vragen: “hoe gebruikt u de koffie,” ik altijd zeg, met een sliertje haar alstublieft.

  2. Marion schreef:

    Leuk stuk Yukiko. Ik gooi ook overal van alles neer. In 2018 in een grindbak en tegeltuin komen wonen. De grindbak is aan het vergroenen, het wordt gezellig. Blad gooi ik achterin en laat dat lekker liggen. Mijn droom is nog ooit een boomstam…..Alleen de katten,ik wilde dat iemand die voor katten koos, tevens de keuze maakte om ze lekker bij zich te houden. Ik graai regelmatig in de shit……bah, bah,en mijn nieuwe plantjes worden uitgegraven. Nu een *kooi* van gaas staan totdat het dicht gegroeid is.

    1. Yukiko schreef:

      Wij hebben zelf katten en ik houd ze niet binnen. Dat vind ik zielig. Ja, wel vervelend als ze in de tuin van een ander schijten, ik hoop maar dat ze het niet doen. Volgens mij kiezen ze alleen mijn eigen tuin (gratis mest dus het boeit mij niet) en de kattenbak die ook altijd goed wordt gebruikt.

      Het hoort een beetje bij een samenleving vind ik. Je hebt ook last van strontgeur als je op het platteland woont en egels graven je tuin ook overhoop… Tsja, lastig maar ik ga dan toch voor een kat die vrijheid heeft.

      1. Mack schreef:

        Ik moet altijd openstaan voor andere meningen heb ik geleerd, dus ik moet mij proberen te verplaatsen in mensen die last hebben van katten. Mijn broer is zo’n idioot, mijn vader en mijn opa waren ook zo gek. Als er een kat door de tuin liep/loopt werd er iets in die hersenen getriggered en moesten ze naar buiten om de kat te verjagen. Lijp volgens mij. Zelfs als ze in mijn tuin poepen, zit ik daar niet mee. Ze begraven het netjes, doe niet zo moeilijk. Denk ik dan. Maar goed, ik heb weer last van dingen waar anderen geen enkel probleem van maken. Yukiko die gek is op zaadballen bijvoorbeeld.

        1. Yukiko schreef:

          en haar in je koffie, niet te vergeten.

          1. Maurice schreef:

            Dat is ondertussen zo gewoon geworden dat als mensen me vragen: “hoe gebruikt u de koffie,” ik altijd zeg, met een sliertje haar alstublieft.

          2. Yukiko schreef:

            Hahaha!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *