Blijven dromen, of op een dag gewoon doen

Afgelopen weekend waren mijn vriend en ik voor de vierde maal een paar dagen samen in België. Dit keer gingen we naar het bosrijke en bergachtig gelegen Anlier. Het is niet de hoogste plek van de Ardennen, maar wel hoog genoeg voor een skipiste. We hadden overigens geen skiplannen, maar wandelen, fotograferen en tot rust komen als doel. Al hadden we het gewild (en enige skitechnieken beheerst), met een gemiddelde temperatuur van 23 graden was er niet bepaald sprake van sneeuw.

Iedere keer als we België binnenrijden, komt er bij ons beiden een spontaan opborrelend verlangen om er te gaan wonen. Alsof de heuvels roepen, zodra we de grens oversteken. Zo ook deze keer.

Liefde op het eerste gezicht

België is rijk aan prachtige natuur, maar als je mij zou vragen wat mij de perfecte woonlocatie lijkt, dan zeg ik zonder aarzeling: “Noorwegen”. Ooit verloor ik mijn hart aan Stavanger, waar ik tweemaal het genoegen had te verblijven.

Het was liefde op het eerste gezicht. De fjorden (en dan met name de Preikestolen/Preekstoel) zijn zo indrukwekkend. Buiten dat voelde het daar direct als mijn thuishaven. Letterlijk haven, want het is ook een typische havenstad met een penetrante geurencocktail van vis, diesel en schraal bier. Raar-maar-waar: dat heeft zo zijn eigen charme.

Stavanger herbergt alles waar ik van hou: berg- en rotsachtig gebied, een groene omgeving, veel water en een nostalgische sfeer. Maar ook andere delen van Noorwegen en de rest van Scandinavië zijn prachtig (al kan ik nog niet meepraten over IJsland). De desolate natuur en lage bevolkingsdichtheid zijn voor mij extra overwegingen om er ooit naartoe te verkassen.

België, goed voor de tweede plek

Ondanks mijn liefde voor Scandinavische landen, staat België op een tweede (of derde; Engeland en Schotland vind ik ook geweldig) plek als het gaat om internationale woonbestemming. Een groot voordeel van België ten opzichte van Noorwegen is dat het prima te rijden is vanuit Nederland.

Contacten onderhouden met familie en vrienden gaat nou eenmaal makkelijker als het ‘slechts’ 3 uur rijden is, in plaats van bijna 17 uur (wat het geval zou zijn als ik ooit richting Stavanger zou verkassen).

Kabbelend water en bosdieren

De aantrekkingskracht voor België werd afgelopen weekend nog sterker, toen bleek dat we zo’n beetje de enige mensen in 7000 hectare bos leken te zijn. Wat een zalige rust en contrast met het hectische leven in Nieuwegein. Kilometers kunnen lopen met alleen de geluiden van kabbelend water en de bosdieren om je heen. Jezelf even nietig voelen tussen hoge rotsen en eindeloze vlaktes.

Belgische vogels fluiten net iets enthousiaster (al kan dat ook verbeelding wezen). Hier en daar zagen we verschrikt wegspringende reetjes en herten. Overal troffen we verse sporen van wilde zwijnen. Op looppaden met rijkelijk aanwezige bewegwijzering na, wees bijna niets ons op de aanwezigheid van menselijke beschaving. Als we geen verantwoordelijkheden gehad zouden hebben in Nederland, dan was de verhuiskeuze misschien al wel gemaakt.

De tijd heeft er stil gestaan

De dorpen die we doorkruisten, ademden overwegend een serene sfeer uit. Verlaten straatjes met oude, karakteristieke huisjes (en opvallend kleine ramen, glas was vroeger zeker duur?), slechte wegen en primitieve elektriciteitspalen domineerden het beeld. Alsof de tijd er heeft stil gestaan en eerlijk is eerlijk: dat is in dit geval niet alleen positief. Slechts de moderne auto’s en een enkele, contrasterend nieuwe woning (uitgevoerd met zonnepanelen en juist grote ramen, die prachtig uitzicht bieden op de valleien) verraadden dat we niet per ongeluk in de vorige eeuw waren beland.

Het viel me ook op dat slechts een enkeling zijn best lijkt te doen om iets sfeervols van huis of tuin te maken. Of onze zuiderburen moeten dol zijn op afgebladderde tuinkabouters naast een scheve brievenbus en verbleekte kunstbloemen in het venster. Ook vinden velen een ontsierende verzameling kapotte plantenbakken met onkruid, prullenbakken en autobanden voor de entree de normaalste zaak van de wereld. Men voert daarbij woningrestauraties uit tot aan het functionele, niet voor esthetische waarde. Maar dat zijn slechts details en het zal vast niet overal zo wezen.

Toekomstvisioenen

Ondanks dat mijn handen gingen jeuken bij het zien van zoveel verwaarloosde woningen en tuinen, was de algehele indruk zo positief dat ik mezelf er echt zie wonen. De prachtige natuur en de rust die we hebben ervaren, heeft zoveel indruk gemaakt, dat ik er ter plekke toekomstvisioenen kreeg voor het geven van teken- en schilderlessen. Een vakantiewoning aan huis, met als hoofddoelgroep 50plussers die er komen om te wandelen en/of hun artistieke kant te ontplooien.

Ik zie vast vele obstakels en minpunten over het hoofd, getuige het feit dat maar een klein percentage emigranten dit langer dan drie jaar volhoudt. En een korte vakantie geeft niet bepaald een realistisch beeld over het leven als Nederlander in België. Toch lijkt het me wat.

Het klinkt misschien vreemd voor iemand die net blij is om weer een stad als thuisbasis te hebben. Een plek waar iets gebeurt. Maar ik heb het ook niet over nu, met de jongste nog op de basisschool en verplichtingen voor het hele gezin. Het zijn verre toekomstgeluiden, die een serieuze overweging waard zijn.

Wat in het vat zit…

Voor nu stop ik het in het vat, waar nog meer van dat soort geniale plannen zitten die ik mogelijk nooit ga realiseren; maar ach… wat in het vat zit, verzuurt niet. We hebben als het goed is nog jaren voor ons om afwegingen te maken. Om te kijken of we blijven dromen, of dat we het op een dag gewoon doen.

Het enige wat ik écht als een enorm obstakel zie, is het feit dat ik zo ongeveer het tegenovergestelde heb van een talenknobbel, maar dat probleem is in Noorwegen nog groter dan in België. Een van de oplossingen is natuurlijk om in het Vlaams sprekende gebied te gaan wonen. Daar is het echter aanmerkelijk minder mooi.

Peut-être

Peut-être que je devrais commencer par un cours de français (dan hoef ik de zinnen tenminste niet voor de rest van mijn leven in Google Translate te gooien).

Een greep uit alle 285 foto’s

Helaas zijn de foto’s uit onderstaande galerij via mobiel niet aan te klikken, wel op tablet of laptop/desktop. Dus als je een grotere versie wilt zien, dan niet via je smartphone kijken.