Anton Pieck

Als kind kon ik uren wegdromen bij de prachtige tekeningen van Anton Pieck. Er is zoveel op te zien en de sfeer is adembenemend. Iedere tekening neemt je mee het tafereel in, alsof je er zo tussen staat. Het door hem geïllustreerde Efteling-sprookjesboek (hij heeft het sprookjesbos van de Efteling ontworpen) dat ik ooit voor mijn verjaardag kreeg, heb ik nog steeds. Het was één van mijn favoriete kinderboeken en nu die van mijn jongste zoon. Niet om de verhalen, maar om de tekeningen. Het overleefde vele verhuizingen, waaronder die naar Den Helder, de geboortestad van de beste man.

De Koningsstraat

Van alle woonplaatsen waar ik heb gewoond, was Den Helder één van de leukste. Hoewel ik me er op straat niet heel erg veilig voelde, hield ik van de zeelucht en de deels oude binnenstad. In die tijd ging ik nog wel eens ‘stappen’, ik had zelfs een stamkroeg ‘De Blauwe Stoep’ genaamd, gelegen aan de Koningsstraat.

Hoewel ik heel wat keren door die Koningsstraat heb gelopen, kwam ik er pas na een paar jaar achter dat ik al honderden keren langs het geboortehuis van Anton Pieck was gekomen. Een oud, onopvallend huis, ontsierd door moderne aanpassingen. Niet gek dat mijn oog er nooit op was gevallen. Enkel een klein gevelbordje informeerde mij over de voormalige bewoner. Het schijnt dat het gebouw inmiddels in ere is of wordt hersteld, wat ongetwijfeld een enorme verbetering is voor de straat.

December in de Stad

Een van de mooiste, sfeervolle tekeningen, staat in het boek ‘December in de Stad’. December is voor mij de leukste maand van het jaar en niet per se omdat ik dan jarig ben. Kerstmis zelf vind ik niet zo bijzonder, maar de dagen ervoor zijn dat voor mij wel. Anton Pieck heeft die sfeer in de aanloop naar kerst voortreffelijk vastgelegd.

Er staan in dit boek ook een aantal ijsvermaakjes. Ze doen denken aan het werk van Brueghel en ik vind ze legendarisch, er is zoveel op te zien. Zoals hij ze heeft afgebeeld: al die mensen met verschillende kenmerken. De één stuntelend op het ijs, de ander zwierig en ervaren. Ik heb nog een lange weg te gaan voordat ik zelf zoiets kan tekenen.

Het leek me wel leuk om een Anton-Pieck-happystone te maken. Iets makkelijker om (na) te tekenen zijn zijn straatgezichten. Ik koos daarom voor een Sinterklaastafereeltje voor op een mooie platte steen die ik onlangs vond en die nu beschilderd en wel weer verder zwerft. Ik heb veel plezier beleefd aan het natekenen (voor herhaling vatbaar!). Hopelijk houdt de vinder van deze steen net zo van Anton Pieck als ik.

Een paar grappige feitjes

Het klinkt alsof ik een enorme fan ben, maar ik voel me verder niet speciaal verbonden met Anton Pieck. Zo’n groot bewonderaar ben ik nou ook weer niet. Toch lopen er grappig genoeg een aantal dingen synchroon in onze levens.

• Mijn overgrootvader, die mij ooit het enthousiasme voor tekenen heeft bijgebracht, was bevriend met Anton Pieck.
• Anton Pieck is op 19 april 1895 geboren in Den Helder, waar ook drie van mijn kinderen zijn geboren.
• Mijn jongste dochter is eveneens geboren op 19 april, maar dan in 2004.
• Zijn vader was onderofficier/ machinist bij de marine, ik ben zelf onderofficier/ verbindelaar geweest bij de marine.
• Wij delen een voorliefde voor de 19e eeuw, sprookjes en tekenen.

Anton Pieck is een groot deel van zijn leven tekenleraar geweest, wat had ik graag les van hem gehad (gelukkig heeft mijn zojuist genoemde overgrootvader die taak voor een heel klein deel waargenomen)!